Aguas Vivas (1996 / 2001-2007)

Ook Aguas Vivas heeft als startpunt trillingen, maar is, althans in mechanisch opzicht, eenvoudiger dan ooit. Eén stalen bak, gevuld met afgewerkte olie, één trilmotor, acht spiraalveren. In eerste instantie lag het accent in tegenstelling tot de voorgaande trilprojecten echter niet op geluid maar op beeld. In plaats van een niet-lineair systeem algoritmisch te genereren besloten wij het “echt” te bouwen. De olie wordt in trilling gebracht en het oppervlak begint te golven in continue verandering. Een in dit oppervlak weerspiegelende lichtbron wordt steeds anders weerkaatst. Deze beelden worden opgevangen door een videocamera en geprojecteerd op een muur. Ze zijn zeer energiek, nooit constant en zeer hypnotisch, variërend van allerlei mogelijke ordelijke patronen tot chaotische flarden. Het enige hoorbare geluid dat door de constructie wordt geproduceerd is van mechanische aard; de klotsende olie en geluiden afkomstig van de trilmotor en de spiraalveren.

 

 

Het eerste prototype werd getoond op TARt´96, Universiteit Twente, Enschede, in 1996 en het project is sindsdien diverse keren verbeterd en uitgebreid. Op de tentoonstelling Midivisi (2001) in Z33, Hasselt, België, voegden wij voor het eerst elektronisch bewerkt, versterkt geluid toe aan het concept. De bak, de lichtbron (een wit neon kruis), de camera en twee microfoons stonden in één ruimte. In een aangrenzende ruimte werden samen met het videobeeld de versterkte, bewerkte geluiden, afkomstig van de bewegende bak, geprojecteerd, alles geproduceerd in “real-time”.

 

 

Voor de ISEA 2002 te Nagoya, Japan ontwikkelden wij een nieuwe opstelling met twee simultane geluid-en-beeld projecties. Eén projectie is vergelijkbaar met de versie van Hasselt, de andere toont stills, live gekozen uit het oorspronkelijke beeldmateriaal, zo een anders niet waarneembare wereld zichtbaar makend. Ook deze beeldtransformatie wordt begeleid door het live geproduceerde geluid, hier echter bewerkt tot een soort “audio-still”. Deze relatief statische tweede laag werkt als een verstillend contrapunt ten opzichte van het energieke en hypnotiserende effect van de andere projectie. In de zomer van 2003 werd Aguas Vivas getoond op de tentoonstelling “Del Mono Azul al Cuello Blanco” in de Lonja del Pescado te Alicante, Spanje. Hier voegden wij een cirkel toe aan het kruis van neonlicht. Dit verrijkt niet alleen de optredende lichtpatronen, ook de psychologische lading van het werk neemt toe door de associaties die het oproept met de overbekende beelden uit hedendaagse kruistochten van geraakte doelen (Irak, 2003), of met het aftellen aan het begin van een film. In november 2003 ontving deze versie een eervolle vermelding in het concours VIDA 6.0., Madrid.

 

 

In 2007 werd het werk getoond op de tentoonstelling “El Medio es la Comunicación” in Espacio El Tanque, Sta Cruz de Tenerife, Spanje. Hier kozen we wederom voor slechts één live projectie, wat ruimschoots werd gecompenseerd door het formaat van de projectie (4,5 x 3,5m) en de indrukwekkende acoustiek van de ruimte, een lege olie-opslagtank met een diameter van 50 m.
 
 
Met dank aan Günter Geiger voor zijn bijdrage in de software.

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas
cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.

ACEPTAR
Aviso de cookies