Vanaf 1985, het begin van onze samenwerking in Amsterdam, ontwikkelden wij o.a. performances, concerten en theaterproducties. Sinds 1990 bouwen wij voornamelijk autonome “muziekmachines”. Al onze machines zijn dynamisch: Geluid en beweging zijn voortdurend in ontwikkeling. De Krachtgever is ons bekendste werk door de Gouden Nica die we ermee wonnen op de Prix Ars Electronica 1998 te Linz. Andere projecten zijn Cantan un Huevo, gemaakt in opdracht van het Ives Ensemble, Amsterdam, in 2000 en in 2002 bekroond in de 29e editie van “Bourges”, of Aguas Vivas, dat een eervolle vermelding kreeg in 2003 bij VIDA 6.0, Madrid, o.a. getoond in “White Noise”, ACMI, Melbourne, 2005 en in “El medio es la comunicación” Centro Cultural el Tanque, Santa Cruz de Tenerife, 2007. In 2009 vond een door Le Centre du Son en GRAME georganiseeerd retrospectief plaats van ons werk 1990-2008 in La Tour du Pin, Frankrijk. Bang Spring Time ging in 2009 in première in Valencia. In 2010 gebruikten zij deze installatie in de dansperformance Chutes libres de printemps, samen met choreograaf Carla Foris voor de Gare de St Sauveur, Lille. Voor de biennale Transitio in Mexico-Stad maakten zij een buitenversie van Bang Spring Time in 2011. In 2012 ontstonden Mirlitones voor de tentoonstelling “Kunst Werkt”, in opdracht van Dordtyart, Dordrecht en Wilberforces voor de tentoonstelling “Winter Sparks” in FACT, Liverpool. Een nieuwe, verbeterde versie van Mirlitones werd getoond in Kidogo, Fremantle tijdens de ICMC / Totally Huge New Music Festival, Perth, 2013.
Peter Bosch (1958) studeerde psychologie aan de Rijksuniversiteit te Leiden en de Universiteit van Amsterdam (1976-’83) en sonologie aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag (1986-’87). Simone Simons (1961) studeerde aan de afdeling Audiovisuele Vormgeving aan de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam (1980-’85). Sinds 1997 wonen en werken zij in Valencia, Spanje.